Skip to main navigation Skip to main content Skip to page footer
Menu

ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ

KΩΔΙΚΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ: 46505

ΤΥΠΟΣ: ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ

ΕCTS: 5

ΕΞΑΜΗΝΟ: 6ο

ΓΛΩΣΣΑ: ΕΛΛΗΝΙΚΗ

 

 

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ


Στόχος του μαθήματος είναι η σύνθεση και η πρακτική εφαρμογή των γνώσεων που αποκτούν οι φοιτητές/τριες στο πλαίσιο των μαθημάτων του τμήματος.

Συγκεκριμένα οι φοιτητές/τριες δουλεύουν ομαδικά και πρακτικά με σκοπό τον σχεδιασμό και την υλοποίηση μιας αλληλεπιδραστικής καλλιτεχνικής εγκατάσταση στο φυσικό χώρο, ακολουθώντας τα παρακάτω στάδια: επεξεργασία της καλλιτεχνικής ιδέας, δημιουργία περιεχομένου, σχεδιασμό και προγραμματισμό διεπαφής αλληλεπίδρασης, πλαστική σύνθεση εγκατάστασης στον τρισδιάστατο χώρο και έκθεση του έργου, όπως περιγράφονται στη συνέχεια.

Επεξεργασία καλλιτεχνικής ιδέας: Οι φοιτητές/τριες διεξάγουν καλλιτεχνική έρευνα γύρω από τα θέματα που πραγματεύονται τα έργα τους, μέσα από τη μελέτη θεωρητικών κειμένων, τη διερεύνηση της εργογραφίας άλλων καλλιτεχνών, τη συλλογή και οργάνωση οπτικοακουστικού υλικού, τη καταγραφή σκέψεων, τη δημιουργία προσχεδίων, moodborad, κ.ά.

Δημιουργία περιεχομένου: Οι φοιτητές/τριες εφαρμόζουν στην πράξη τις διαδικασίες προ-παραγωγής, εικονοληψίας, μοντάζ και μετα-παραγωγής βίντεο, τις διαδικασίες ηχογράφησης, επεξεργασίας και σύνθεσης ήχου, καθώς και τις διαδικασίες προγραμματισμού δυναμικής εικόνας και ήχου, με σκοπό τη δημιουργία του οπτικοακουστικού περιεχομένου που θα ενσωματωθεί στην αλληλεπιδραστική εγκατάσταση. Παράλληλα εξοικειώνονται με τον αντίστοιχο τεχνικό εξοπλισμό (κάμερες, μικρόφωνα, κ.ά.) και εξασκούνται στη χρήση των αντίστοιχων προγραμμάτων λογισμικού (όπως τα προγράμματα επεξεργασίας και post-production βίντεο και ήχου).

Σχεδιασμός και προγραμματισμός διεπαφής αλληλεπίδρασης: Οι φοιτητές/τριες εξοικειώνονται με διαφορετικού τύπου αλληλεπιδραστικές διεπαφές, όπως διεπαφές φυσικής/διάχυτης υπολογιστικής και διεπαφές υπολογιστικής όρασης. Εξασκούνται στη χρήση του απαραίτητου υλισμικού (hardware) και λογισμικού (software) και αναπτύσσουν προγράμματα για τη λήψη δεδομένων από τη διαδραστική διεπαφή, την επεξεργασία των δεδομένων σε πραγματικό χρόνο και τη δυναμική μεταβολή παραμέτρων του οπτικοακουστικού έργου. Εν συνεχεία σχεδιάζουν και προγραμματίζουν τη διεπαφή αλληλεπίδρασης της εγκατάστασής τους με το κοινό.

Πλαστική σύνθεση εγκατάστασης: Οι φοιτητές/τριες σχεδιάζουν και δημιουργούν μια πλαστική σύνθεση στον τρισδιάστατο χώρο. Δοκιμάζουν διαφορετικές χωρικές συσχετίσεις μεταξύ των στοιχείων που θα περιλαμβάνει το έργο: τρισδιάστατες κατασκευές ή προϋπάρχοντα αντικείμενα, επιφάνειες προβολής, ηχητικές πηγές, κ.ά. διαμορφώνοντας την τελική πλαστική σύνθεση της εγκατάστασης.

Έκθεση του έργου: Οι φοιτητές/τριες εξασκούνται στη χρήση του εξοπλισμού προβολής βίντεο (προτζέκτορες, επιφάνειες προβολής, κ.ά.) και αναπαραγωγής ήχου (ηχεία, κονσόλες, κ.ά.) και στη ρύθμιση παραμέτρων των αντίστοιχων συσκευών. Μαθαίνουν να χωροθετούν και να διασυνδέουν τον απαραίτητο εξοπλισμό (προτζέκτορες, ηχεία, υπολογιστές, εξαρτήματα διαδραστικής διεπαφής, κ.ά.) για την έκθεση των αλληλεπιδραστικών οπτικοακουστικών εγκαταστάσεων τους στον τρισδιάστατο χώρο.

Η προσέγγιση του μαθήματος είναι πρακτική, βασισμένη στην ανάπτυξη ομαδικών έργων, με την άμεση εμπλοκή όλων των φοιτητών/τριών σε όλα τα στάδια της καλλιτεχνικής πράξης. Μέσα από αυτήν την προσέγγιση επιδιώκεται οι φοιτητές/τριες να έρχονται αντιμέτωποι/ες με τις πρακτικές δυσκολίες της ανάπτυξης ψηφιακών καλλιτεχνικών έργων και να βρίσκουν βέλτιστες λύσεις με τη καθοδήγηση των διδασκόντων

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ


  • Manovich, L. (2016). Η Γλώσσα των Νέων Μέσων. Αθήνα: Ανωτάτη Σχολή Κάλων Τεχνών.

  • Βασιλάκος, Α. (2008). Ψηφιακές Μορφές Τέχνης. Τζιόλας.